Sorsanız bez bebeklerimin adresini, tavan arasında kuytu tenhalarım da kaybettiğimi anlardınız.
Hatırlamam hayallerimi falan. Bir Şubat akşamı gözlerimden akıp gittiler teker teker.
Arasınız beni, bulurdunuz eski bir fotoğraf albümünde; sıska, simsiyah bakışlı..
Öfkeme aldırmayın.Yetimliliğime verin.
Aldırış etmeyin umutlarımı. Umutlarımın seri katiliyim en son ki Cuma.
Görmezlikten gelin beni.Ben, beni bıraktım naftalin kokulu yatağımda;
bir Şubat gecesi, ikiyi dört geçe.
M.Şener
13.11.11//02.04
